Duitsers en Canadezen voeren een felle strijd om het westelijk gedeelte van Zeeuws-Vlaanderen. In kelders of verstopt achter strobalen wacht de bevolking angstig af wat er komen gaat. Het goede nieuws is dat de dorpen Biervliet en Hoofdplaat zijn bevrijd.

Het lijkt er dan nu echt op dat de aanval op heel Zeeuws-Vlaanderen is begonnen. Al eerder probeerden de Canadezen tevergeefs het gebied binnen te vallen. Maar nu zijn ze vanuit België via het Leopoldkanaal Zeeland binnengedrongen.

Bij Terneuzen zijn de Canadezen bovendien met zogeheten buffaloes - amfibievoertuigen- de Braakman overgestoken, het water tussen Oost- en West-Zeeuws-Vlaanderen. Van twee kanten proberen de geallieerden met man en macht de Duitsers te verslaan.  

Het Duitse verzet is groot. In het gebied is een infanteriedivisie gelegerd, 10.000 man sterk en goed voorzien van machinegeweren, mortieren en kanonnen.

"De vijand is niet te vergelijken met de garnizoenstroepen die we eerder bij Boulogne en Kaap Gris-Nez in Frankrijk tegenkwamen", zegt de Canadese officier majoor Hodgins. "Dit zijn soldaten van een hoog opgeleide divisie die met grote vastberadenheid en volharding vechten. Met volle bepakking springen ze over sloten en glippen onder duikers door."

Toch is het de troepen van Hodgins gisteren gelukt de Braakman met buffaloes over te steken. Het oostelijke deel van Zeeuws-Vlaanderen is in september al bevrijd door de Polen. Vanuit bevrijd Terneuzen trekken de Canadezen over water op naar het oostelijk gedeelte van Zeeuws-Vlaanderen.  Onze buurjongen is geraakt door een granaat en bij ons in de kelder gestorven. 

Marcel van Damme
De eerste dorpen zijn bevrijd. Dagenlang lagen Hoofdplaat en Biervliet in de vuurlinie. Vol angst zaten de bewoners in schuilkelders. De dood was overal.

"Onze buurjongen is geraakt door een granaat en hij is bij ons in de kelder gestorven. Er was een timmerman en die heeft een kistje voor hem getimmerd", vertelt Marcel van Damme.

Ook Hubert Wijffels schuilde in een kelder. "We zaten er met de hele buurt. Onze buurman, een beurtschipper uit Rotterdam wilde niet bij ons schuilen. En bouwde van pakken stro een eigen kelder bij zijn huis. Toen we na een beschieting weer naar buiten gingen, vonden we hem, zijn vrouw en zijn dochter dood. Een granaat was precies voor de ingang van de schuilkelder ontploft. Ze waren alle drie doormidden. Hun hoofden, hun armen: weg."