Door Anton de Man

https://www.backtonormandy.org/component/rssearch/view-results/module-1755/searchterm-LM693.html 

Anton de Man
Anton de Man bij het gaf

 

Het is zaterdag 17 maart 1945. De zon schijnt en op het R.A.F. vliegveld in de plaats Ludham in oost Engeland maken 12 piloten zich gereed om naar het door de Duitsers bezette deel van Nederland te vliegen om bombardementen uit te voeren. Als de vliegtuigen, Spitfires Mk XVIe, van munitie en brandstof zijn voorzien stijgen zij om 11.55 uur op. Na een half uur vliegen bereiken zij de Nederlandse kust en zetten koers naar de spoorlijn tussen Utrecht en den Haag. Dat is het doel van hun missie.

 

Via deze spoorlijn brengen de Duitsers onderdelen van V-2 raketten naar den Haag om die, na montage, af te vuren richting Engeland. In twee groepen van 6 bombarderen zij de spoorrail die deels wordt vernield. Hierna hergroeperen zij zich en vliegen naar het R.A.F vliegveld (Codenaam B67) in Ursel in België wat inmiddels door de geallieerden is bevrijd.

 

Na de lunch te hebben gebruikt en de vliegtuigen weer voorzien zijn van munitie en brandstof vliegen zij weer terug naar de spoorlijn in Nederland en voor de tweede maal die dag laten zij hun bommen op de spoorlijn vallen. Nu wordt ook een seinhuis getroffen. Na hergroepering gaat het weer terug richting Ursel. Op deze terugweg ziet piloot Warrent Officer Jack Dawson Green, vliegend in de spitfire XT H sm473, op een weg een Duitse militaire truck rijden. Hij vraagt aan zijn sectie commandant "Zullen we de truck met onze boordwapens aanvallen"?. De commansant vraagt aan de commandant van de andere groep of hij wil kijken wat mogelijk is. Deze duikt omlaag en ziet dat de truck al dicht de huizen is genaderd van het dorp en is bevreest bij een aanval burgers te raken.

 

Hij vind aanvallen niet verstandig en laat dit aan zijn collega commandant weten Deze geeft aan de piloten van zijn groep, waaronder W/O Jack Dason Green, het bevel door te vliegen naar Ursel. Echter W/O Jack Dawson Green heeft het of niet gehoord of verkeerd begrepen en verlaat de formatie en duikt naar beneden schietend op de truck

 

14.45 in de middag. Wij, mijn oudere zus Jopie en ik, waren buiten aan het spelen op de weg voor ons huis. Het was het huis van mijn opa. In het begin van 1945, wij woonden toen in het dorp Strijen, moesten wij op gezag van de Duitse bezetter weg uit ons huis in Strijen. Het huis van opa was leeg want de Duitse bezetter had de omgeving van de dichtbij gelegen Barendrechtse brug onder water gezet en de mensen die in dat gebied woonden weggestuurd. Mijn ouders moesten toch een huis zien te vinden. In het huis naast dat van opa waren Duitse soldaten ondergebracht die FLAK-luchtafweergeschut bedienden dat dichtbij de brug was opgesteld.
Mijn vader en moeder zijn toen naar deze Duitsers gegaan en hebben gevraagd of zij in het huis van opa mochten gaan wonen. Daarin werd toegestemd maar moeder moest wel voor de soldaten gaan koken. Er was geen keus dus zo kwamen we te wonen in het huis van opa.

 

Terug naar 17 maart 1945. Opeens hoorde ik het geluid van vliegtuigen. De Duitse soldaten hoorden het ook en kwamen met hun geweren in hun hand ook naar buiten. Het was een grote groep kleine vliegtuigen. Onder de vleugels zag ik grote gekleurde ringen. “Het zijn Engelse vliegtuigen”, riepen de Duitsers. De vliegtuigen vlogen verder, maar plotseling kwam er één terug die het vuur opende op een militaire truck die op de weg reed.
Het FLAK-afweergeschut bij de brug begon te schieten op het vliegtuig, maar ook de soldaten naast mij begonnen met hun geweren te schieten. Mijn zus Jopie, die naast een Duitse soldaat stond die met zijn geweer schoot op het naderende vliegtuig, zag dat de piloot naar hun keek. Opeens viel zijn hoofd opzij en boven ons hoofd maakte het toestel een scherpe wending naar links en stortte dichtbij mij neer op het bouwland dat onder water stond.
Ongeveer een uur later mocht ik meelopen met soldaten die naar het vliegtuig gingen om te kijken hoe het met de vlieger was. Ik mocht niet verder mee dan een dichtbij gelegen boerderij. De soldaten liepen verder en kwamen een poosje later terug met in hun midden een licht gekleurde doek waar iets in lag. Zij gingen de schuur van de boerderij in en kwamen even daarna weer naar buiten en vertelde mij dat in gekleurde doek (het was de parachute van de piloot) de piloot lag. Zij hadden hem dood in de cockpit van zijn vliegtuig aangetroffen. Hij was getroffen door een geweerkogel in zijn hoofd toen hij schietend op de militaire truck aan kwam vliegen. Dat was het laatste wat ik zag van de piloot.
Het gehele voorval heeft mij nooit losgelaten en ik ben op oudere leeftijd vele malen op de plaats van de crash geweest, mij steeds afvragend wie de piloot was en waar hij begraven was. Op de begraafplaatsen in de dorpen in de omgeving was geen graf te vinden. Ook met onze zoon bezocht ik vaak de plaats van de crash en vertelde hem wat ik op 17 maart 1945 had zien gebeuren.

 

Jack Dawson Green
Jack Dawson Green

 

Het werd juli 2008. Onze zoon kwam naar mij toe met een boek in zijn hand. “Pa, hier in dit boek staat het antwoord waar u jaren naar zoekt”, zei hij. Ik opende het boek en las een verslag van de crash, geschreven door Wim Wüst in zijn boek “One of our aircraft is missing” over de luchtgevechten boven de Hoeksche Waard van 1940 tot 1945.
Daarin las ik dat de piloot de toen 21 jarige Australische R.A.A.F. Spitfire piloot W.O. Jack Dawson Green was, die begraven ligt op de algemene begraafplaats in Barendrecht.
Diezelfde avond ben ik naar de begraafplaats in Barendrecht gegaan en na 63 jaar stond ik weer dichtbij de piloot die ik voor het laatst, liggend in zijn parachute, gezien had. Voor mij een emotioneel moment. Ik dacht dat hiermee een hoofdstuk in mijn leven afgesloten was.

 

Maar nu ik wist wie de piloot was en waar hij begraven ligt, liet het mij niet los. Ik kwam in contact met de schrijver Hans Onderwater die in Barendrecht woont en medeschrijver is van het eerder genoemde boek. Hij vertelde dat in mei van 2008 de zuster van Jack, 88 jaar en komend uit Australië, nog bij het graf van haar broer had gestaan en nooit gesproken had met een ooggetuige van de crash. Ook de luitenant kolonel b.d. Dominic Hoogsteder van de Koninklijke Luchtmacht gaf aan te willen helpen. Later zegden ook de Oranjevereniging van Heinenoord en de gemeente Binnenmaas hun medewerking toe.
Ik heb in oktober 2008 aan het college van B&W van de gemeente Binnenmaas een verzoek gedaan of het naamloze weggetje, waar de crash plaatsgevonden had, de naam van de vlieger kon krijgen. In december 2008 kreeg ik de goedkeuring dat het weggetje de naam “Jack Dawson Green pad” zou krijgen.
Toen de zuster van Jack dit hoorde, gaf zij te kennen dat zij graag bij de onthulling aanwezig wilde zijn Het weggetje ligt in een bestemmingsplan voor een nieuw aan te leggen industrieterrein en zal in de toekomst opgaan in dit terrein.
Om toch een blijvend eerbetoon aan de piloot te bewaren, besloot ik om te trachten een monument te plaatsen. Een bedrijf dat monumenten maakt, gaf nadat ik mijn verhaal had verteld aan dat zij gezien de strekking van het monument dit gratis zouden maken en plaatsen. “Deze piloot is ook voor mijn vrijheid gestorven”, was wat de jonge manager van het bedrijf tegen mij vertelde. Weer werd ik zeer emotioneel.

 

Een periode van organiseren brak aan. De 91 jarige zuster van de piloot en haar dochter werden uitgenodigd om naar Nederland te komen. De ambassadeur van Australië in Nederland gaf aan namens de Australische regering bij de onthulling aanwezig te willen zijn. Ook de hoogste luchtmachtattaché van de USA in Nederland wilde namens de geallieerden aanwezig zijn. Ook de schooljeugd van omliggende dorpen werd uitgenodigd.
Op 3 mei 2010 werd het naambordje “Jack Dawson Green pad” door de schooljeugd in het bijzijn van de zuster van de piloot onthuld. Dichtbij de plaats waar het vliegtuig gecrasht was, werd even later door de zuster van de piloot, samen met de Australische ambassadeur, een zwart marmeren monument onthuld. Een blijvend eerbetoon aan de jonge vlieger die ver van zijn ouderlijk huis voor onze vrijheid zijn leven had gegeven.
Ook heb ik bij het monument een bord geplaatst waarop te lezen is hoe de laatste dag van het leven van de Warrant Officer Jack Dawson Green geweest was. Elke week ga ik naar het monument om te kijken of alles nog netjes is en om zo nodig overtollig gras/onkruid te verwijderen.
Of het toeval is weet ik niet, maar telkens als ik bij het monument ben hoor ik het geluid van overvliegende vliegtuigen. Net of Jack laat weten dat het goed is.

 

Grave Jack Dawson Green
Graf van Jack Dawson Green

 

Aanvulling door Anton De Man

 

Één van de andere piloten heeft de spitfire van W/O Jack Dawson Green om zien draaien en naar beneden zien duiken. De commandant van de groep roept W/O Jack Dawson Green via de radio diverse malen met zijn codenaam op maar krijgt geen antwoord. De elf overgebleven spitfires landen voor de laatste maal die dag op het vliegveld in Ursel niet wetend wat er met hun collega is gebeurd. Zij hebben geen explosie of vuur gezien en hopen dat hij een noodlanding heeft kunnen maken en krijgsgevangen is gemaakt.

 

Als de vliegtuigen weer in gereedheid zijn gebracht stijgen zij weer op om nog voor de derde maal de spoorlijn te bombarderen. Hierna vliegen zij terug naar de thuisbasis in Ludham waar zij om 17.55 uur landen. Er heerst grote verslagenheid onder piloten en personeel want Warrent Officer Jack Dawson Green was een zeer geliefd collega. De volgende dag heeft de squadron commandant een telegram gestuurd naar de ouders in Australië en medegedeeld dat hun zoon bij een missie boven vijandelijk gebied vermist is. Deze hebben lange tijd in onzekerheid geleefd Want in juni 1947 kregen zij via het Rode kruis bericht dat hun zoon op 17 maart 1945 in de omgeving van Rotterdam in Nederland gesneuveld was.

 

Tot zo ver de aanvulling op wat ik heb gezien en gedaan voor één van de vele duizenden vaak jonge mannen die hun leven gegeven hebben zodat ik tot op heden mag leven in een vrij Nederland.

Comments (10)

This comment was minimized by the moderator on the site

I have located photograph of Short Stirling EF409 on your site as it was preparing for Hamburg raid on 2-3/8/43. My uncle Gilbert Loveridge was among the crew that were killed in this aircraft that night.<br />If the photograph is correct and can...

I have located photograph of Short Stirling EF409 on your site as it was preparing for Hamburg raid on 2-3/8/43. My uncle Gilbert Loveridge was among the crew that were killed in this aircraft that night.<br />If the photograph is correct and can be validated my uncle is 2nd from left. This has never been seen by the family.<br />Please<br />Can u email me p,ease so I can arrange confirmation and copy for my father, the younger surviving brother. He us 84 and it

Read More
Steve Loveridge
This comment was minimized by the moderator on the site

I have located photograph of Short Stirling EF409 on your site as it was preparing for Hamburg raid on 2-3/8/43. My uncle Gilbert Loveridge was among the crew that were killed in this aircraft that night.<br />If the photograph is correct and can...

I have located photograph of Short Stirling EF409 on your site as it was preparing for Hamburg raid on 2-3/8/43. My uncle Gilbert Loveridge was among the crew that were killed in this aircraft that night.<br />If the photograph is correct and can be validated my uncle is 2nd from left. This has never been seen by the family.<br />Please<br />Can u email me p,ease so I can arrange confirmation and copy for my father, the younger surviving brother. He us 84 and it

Read More
Steve Loveridge
This comment was minimized by the moderator on the site

I have been looking for B-17F 42-30677 for some time now and here you said that it had been discovered! The navigator, Lt. Jerome K. Hanson, was my mother's cousin. Please give me any information you have- when was it found? What kind of...

I have been looking for B-17F 42-30677 for some time now and here you said that it had been discovered! The navigator, Lt. Jerome K. Hanson, was my mother's cousin. Please give me any information you have- when was it found? What kind of condition was the wreckage? Please let me know...thanks!

Read More
Mark Terry
This comment was minimized by the moderator on the site

I have been looking for B-17F 42-30677 for some time now and here you said that it had been discovered! The navigator, Lt. Jerome K. Hanson, was my mother's cousin. Please give me any information you have- when was it found? What kind of...

I have been looking for B-17F 42-30677 for some time now and here you said that it had been discovered! The navigator, Lt. Jerome K. Hanson, was my mother's cousin. Please give me any information you have- when was it found? What kind of condition was the wreckage? Please let me know...thanks!

Read More
Mark Terry
This comment was minimized by the moderator on the site

one of the crew was my great uncle Roy Ross i think he was the radio operator his rank was sgt if you have any info or images or where i can get his records would be appreacted<br /><br />ND 642 100 SQDN lancaster 24/3/19

robert
This comment was minimized by the moderator on the site

one of the crew was my great uncle Roy Ross i think he was the radio operator his rank was sgt if you have any info or images or where i can get his records would be appreacted<br /><br />ND 642 100 SQDN lancaster 24/3/19

robert
This comment was minimized by the moderator on the site

I would be interested in hearing from relatives of the last crew of ED858. My Uncle Roy Brown was the navigator.

Andrew Kirk
This comment was minimized by the moderator on the site

I would be interested in hearing from relatives of the last crew of ED858. My Uncle Roy Brown was the navigator.

Andrew Kirk
This comment was minimized by the moderator on the site

Dear Sir, A a committee member of the wargraves committee Huizum, Netherlands we are looking for nice pictures of Lancaster DS831-QO-N (for Nan). We need them to create a war remembrance info-sign for this a/c and its crewmembers of which 6 died...

Dear Sir, A a committee member of the wargraves committee Huizum, Netherlands we are looking for nice pictures of Lancaster DS831-QO-N (for Nan). We need them to create a war remembrance info-sign for this a/c and its crewmembers of which 6 died in the fatal crash on 16.12.1943 overhere, neear the city of Leeuwarden.<br />Hope you finally can help me with pictures of this particular Lanc, Sir!

Read More
Harry Doesburg
This comment was minimized by the moderator on the site

Dear Sir, A a committee member of the wargraves committee Huizum, Netherlands we are looking for nice pictures of Lancaster DS831-QO-N (for Nan). We need them to create a war remembrance info-sign for this a/c and its crewmembers of which 6 died...

Dear Sir, A a committee member of the wargraves committee Huizum, Netherlands we are looking for nice pictures of Lancaster DS831-QO-N (for Nan). We need them to create a war remembrance info-sign for this a/c and its crewmembers of which 6 died in the fatal crash on 16.12.1943 overhere, neear the city of Leeuwarden.<br />Hope you finally can help me with pictures of this particular Lanc, Sir!

Read More
Harry Doesburg
There are no comments posted here yet

Leave your comments

  1. Posting comment as a guest.
Attachments (0 / 3)
Share Your Location
Type the text presented in the image below